Λένε ότι στο ίντερνετ δεν πρέπει να δημοσιοποιείς προσωπικά δεδομένα και ποιος ο λόγος άλλωστε να κοινοποιείς το τι μπορεί να περνάς εσύ και ποιον ενδιαφέρει άλλωστε. Αν νομίζουν κάποιοι ότι αυτό έχει να κάνει με το να τραβήξεις την προσοχή ή να νιώσει ο άλλος μία συμπάθεια (στην χειρότερη οίκτο) και ότι αυτό είναι το ζητούμενο μου κάνετε τεράστιο λάθος. Η ανάγκη μου να περάσω το μήνυμα ότι δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι πχ την δυνατότητα να κάνουν κατακόρυφο ενώ εκείνοι μπορούν είναι ίσως αυτό που με οδηγεί να γράφω αυτές τις γραμμές. Για μία ακόμη φορά βρίσκω τον εαυτό μου να περνάει πολύ δύσκολα και να αναγκάζομαι να χρησιμοποιήσω την βοήθεια της επιστήμης για να αντιμετωπίσω τους δαίμονες μου. Για μία ακόμη φορά διαπιστώνω ότι οι άνθρωποι σε χρησιμοποιούν και ίσως το χειρότερο είναι ότι τους αφήνω να το κάνουν έχοντας πάντοτε την καλύτερη των προσθέσεων και των διαθέσεων αρχικά και την ελπίδα στο να μην το κάνουν. Δεν ξέρω ποιος είναι ο πιο άρρωστος τελικά εγώ που λειτουργώ έτσι ή οι άλλοι που λειτουργούν έτσι. Το μόνο που ξέρω είναι πως για μία ακόμη φορά αναγκάζομαι να παλέψω με το τέρας της κατάθλιψης με λιγότερες ομολογουμένως δυνάμεις από την προηγούμενη φορά. Το blogging είναι και αυτός ένας τρόπος να απασχολήσεις το μυαλό σου στα πλαίσια της απασχόλησης και της εξωστρέφειας έστω και διαδικτυακά. Προσπαθώ να προστατέψω τον εαυτό μου και αναγκάζομαι να γίνω κάτι που δεν θέλω να είμαι αλλά πρέπει.
Συνοδεύω τις παραπάνω σκέψεις με μία διασκευή της Chloe Howl στο "Call Out My Name" του The Weeknd η οποία θα σας αρέσει πιστεύω το ίδιο πολύ με εμένα...
Rate (5/5)
Password:soundfist8
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου