Πως μπορεί να διαχωρίσει κανείς το μυαλό από την ψυχή όταν αυτά επικοινωνούν μέσω της καρδιάς. Πως μπορείς να αποκόψεις τον ομφάλιο λώρο που τα συνδέει και τι επιπτώσεις έχει όταν το ένα από αυτά κυριαρχεί πάνω στο άλλο. Ερωτήματα που "καίνε" και σε συνδέουν με λάθος ανθρώπους την λάθος στιγμή κάνοντας σε να παίρνεις αποφάσεις που ίσως μετά το μετανιώσεις. Θα ήθελα να λειτουργώ περισσότερο με το μυαλό και όχι με το συναίσθημα και το παλεύω αυτό εδώ και χρόνια. Έχω κάνει την προσπάθεια μου αλλά μοιάζει ανώφελη όταν εμφανίζεται στην ζωή σου κάτι το οποίο ξέρεις εξ αρχής ότι είναι λάθος και δεν θα συμβαδίσει με τα δικά σου πιστεύω αλλά που για έναν περίεργο λόγο σε έχει φέρει σε επαφή με το κακοποιημένο σου συναίσθημα που κάποτε ήταν ότι ομορφότερο είχες. Και ενώ έχεις ορκιστεί "ποτέ ξανά" η ανάμνηση κάτι όμορφου που έζησες στην ζωή σου στο πρόσωπο ενός λάθος κατά τα φαινόμενα ανθρώπου έρχεται να ταράξει την ρώτα σου. Πολύ εύκολα θα πει κάποιος το κόβεις, το πετάς, το διώχνεις για την αυτοπροστασία σου. Περιμένεις το επόμενο πρόσωπο που θα είναι πιο κατάλληλο αλλά η ζωή δείχνει πως δεν μπορείς να κοντρολάρεις την αφοσίωση κάποιου στο πρόσωπο σου. Όσα και να σημαίνουν για σένα δεν σημαίνει πως θα σε εκτιμήσουν το ίδιο. Και η ζωή δείχνει ότι οι άνθρωποι που αγαπάς περισσότερο είναι και οι άνθρωποι που θα πρέπει να εμπιστεύεσαι λιγότερο. Το ίδιο θα κάνει και ο φαινομενικά "σωστός. Γιατί κάθε άνθρωπος έχει τρεις ζωές. Την δημόσια ζωή του, την προσωπική του ζωή και την κρυφή. Η τελευταία είναι η πιο ύπουλη και πληγώνει. Ερωτήματα που καίνε και συνοψίζονται στο "Burns" του George Fitzgerald που ρωτάει διαρκώς. Who do you are?
Rate (4.5/5)
Password:soundfist8
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου